My travel diary: ทริปยุโรปตะวันออก ตอน #1

ห่างหายไป 4 เดือนเต็ม กับชีวิตที่ busy มากถึงมากที่สุด มิสกะโปโลก็ได้ฤกษ์ก่อนฉลองตรุษจีน กลับมาอัพบล็อกต่อซะทีนะคะ คราวนี้จะนำเรื่องราวทริปยุโรปตะวันออก 4 ประเทศ ที่ไปตะลอนมาในช่วง autumn ที่ผ่านมานี้เองมาเล่าสู่กันฟังค่ะ ซึ่ง 4 ประเทศที่ว่านี้ก็คือ ฮังการี สโลวาเกีย ออสเตรีย และเชค ในทริป 9 วัน ส่วนใหญ่คือเที่ยวเมือง แต่ก็แอบมีธรรมชาติสวยมาแซมอยู่หน่อยๆ … ก็แหม autumn ทั้งทีเนอะ (แต่สุดท้ายจะค้นพบว่าในเมืองก็สวยสุดยอดแล้ว)

คุณลุงศิลปินริมฝั่งแม่น้ำดานูบ @Danube Promenade

ในตอนแรกเดอะแก๊งส์กะว่าจะใช้บริการขนส่งสาธารณะ จากสนามบินเวียนนา (ออสเตรีย) ไปบูดาเปส (ฮังการี) บราติสลาวา (สโลวาเกีย) จนกลับมาเวียนนา ค่อยรับรถ เพื่อลดการขับรถเอง (แบบว่าขี้เกียจหน่อยๆ ค่ะ) แล้วค่อยขับวนเป็นวงกลมทวนเข็มนาฬิกา ไปฮัลล์สตัทท์ ซาลส์บวร์ก (ออสเตรีย) เชสกี้คลุมลอฟ ปราก (เชค) กลับมาคืนรถที่เวียนนาและอยู่เที่ยวต่อจนจบทริป แต่พอหาข้อมูลเพิ่มไปเรื่อยๆ โอ้โห รถไฟถึงจะค่อนข้างชัวร์ แต่ค่ารถโหดจัง ถ้าไปรถบัสก็ถูกดี แต่รีวิวบวกลบพอๆ กันเลย (หรือลบจะมากกว่านะ) ... ไม่ค่อยอยากคิดเข้าข้างตัวเองว่า เราคงไม่โชคร้าย เพราะถ้าบังเอิญว่า ความซวยดันบังเกิดกับทริปที่มีเวลาน้อยนิดไม่กี่วันของเรา ก็พังหมดเลยสิคะ ... บวกลบคูณหาตีลังกาหลายรอบแล้ว ก็ฟันธงรับรถจากสนามบิน แล้วขับไปตะลุยทุกที่เองเลย รวมระยะทางทั้งสิ้น 1,700 ก.ม. (แต่ไม่ได้ขับรถ 2 วัน) เฉลี่ยๆ ก็ขับแค่วันละ 2-3 ร้อย ก.ม. จิ๊บๆ เอง (หรา) โดยที่ค่าใช้จ่ายก็พอๆ กับลากกระเป๋าขึ้นลงรถบัสนั่นแหละค่ะ (หรืออาจจะแพงกว่าหน่อยๆ ก็ได้นะ เพราะตอนไปรับรถ โดนค่าขับข้าม border ระหว่างประเทศอีก เค้าคิดต่อวันเลยค่ะ นับหมดทุกวัน ไม่สนว่าออกนอกออสเตรียจริงกี่วัน แหม ตอนจองไม่บอกกัน มีเคืองนะเนี่ย ฮือๆๆ)

คันนี้เองที่จะพาพวกเราวนไป 1,700 ก.ม. จิ๊บๆ

https://www.facebook.com/Travelismylifeblog/

Booking.com

มาถึงขนาดนี้แล้ว จะเคืองกันยังงัยก็ต้องเดินหน้าต่อค่ะ แต่แหม ในระหว่างที่คนขับมือหนึ่งกำลังซ้อมให้เคยชินกับพวงมาลัยซ้าย เราก็พบว่าสมาชิกเดอะแก๊งส์แต่ละคน ไม่มีใครยอมใครเลย สัมภาระอลังการระดับนี้ กว่าจะยัดใส่ท้ายรถหมด ก็หอบแฮ่กกันเลยละ … จนแล้วจนรอด พวกเราก็พร้อมเสียทีที่จะออกเดินทางแล้ว ลุยยยยยย

แวะพักนิดนึงระหว่างทาง

แต่ๆๆๆ อย่าเพิ่งใจร้อนนะ จะขับข้ามประเทศก็ต้องขึ้นทางด่วนใช่มั้ยล่ะ ขึ้นทางด่วนแถวนี้เค้าเรียกเก็บค่าธรรมเนียมแบบเหมาๆ นะ (คันไหนไม่มี ระวังโดนปรับอย่างแพง) แต่ละประเทศแถบนี้จะคล้ายๆ กัน แต่ไม่เหมือนทีเดียว ไปกี่ประเทศ ถ้าจะขึ้นทางด่วนภายในขอบเขตบ้านเค้า ก็ต้องเหมาให้ครบค่ะ ของออสเตรียต้องซื้อสติ๊กเกอร์ติดหน้ารถเรียกว่า Vignette หาซื้อได้ตามร้านสะดวกซื้อในปั๊มน้ำมันทั่วไป แต่พอดีว่ารถเช่าเค้ามีแบบรายปีแปะไว้ให้อยู่แล้ว เลยรอดไป 1 ประเทศ แต่ของฮังการีซึ่งเป็นจุดหมายต่อจากนี้ของพวกเรา จะไม่ใช่สติ๊กเกอร์ตัวเป็นๆ เค้าใช้วิธีลงทะเบียน match เลขทะเบียนรถเข้าในระบบ ซึ่งสามารถ register และจ่ายเงินออนไลน์ได้เลย หรือไม่งั้นก็พอข้ามเส้นแขตแดนปุ๊บ เจอด่านใหญ่ตั้งโดดเด่นอยู่เห็นชัดเจน ก็แค่ลงไปติดต่อเจ้าหน้าที่ที่ตู้พร้อมสมุดทะเบียนรถ ไม่ต้องพูดอะไรเยอะ เจ็บคอ แค่บอกว่าขอแบบ 7 วันแล้วจ่ายตังค์ก็เรียบร้อย … เราจ่ายเป็นยูโร เค้าคำนวณแป๊บๆ ก็ทอนมาเป็นเงินฮังกาเรียน เลยได้เหรียญสกุลเงินท้องถิ่นติดตัวมาหน่อยๆ

Residential area แถบที่พัก

สิ่งนี้ที่ต้องการแบบด่วนๆ

มาถึงที่พักที่จองไว้ในบูดาเปสแล้วค่ะ เย้ เย้ เย้ สนุกสนานกับการหาที่จอดเพลินเลยทีเดียว ในแหล่งเรสซิเดนท์อันเงียบสงบใกล้สถานีรถไฟกลางเมืองซะขนาดนี้ ก็ต้องจอดตามช่องริมถนนสิคะ เค้าคิดตามเวลาที่จอดจริง ซึ่งปกติถ้าเป็นวันหยุดราชการก็จะมีช่วงเวลาให้จอดฟรีได้อยู่แล้ว แต่วันเสาร์ตอนที่พวกเรามาถึงไม่รอดค่ะ (มันถือเป็นวันทำงานชดเชยก่อนหน้านี้ที่หยุดยาวอะไรซักอย่าง กูเกิ้ลทรานสเลทกันน่าดู เฮ้อ) ต้องจ่ายค่าจอดรถถึง 6 โมงเย็นก่อนจะฟรี สามารถจ่ายที่ตู้ริมทางแถวนั้นนั่นแหละ (แล้วเอากระดาษที่เครื่องพริ้นมาแปะไว้ที่หน้ารถ) แต่วิธีการจ่ายนี่สิคะ ต้องใช้เหรียญฮังกาเรียน หรือไม่ก็บัตรเงินสดอะไรซักอย่างที่เฉพาะตัวของมัน ใส่บัตรเครดิตไปกี่ใบไม่เคยสำเร็จ เหรียญที่พอจะมีอยู่บ้างจากที่ได้ทอนมาตอนลงทะเบียนทางด่วน ก็ไม่พอจนถึง 6 โมงเย็นซะด้วย เลยต้องแบ่งทีมกัน คนนึงเฝ้ารถ คนนึงหาร้านแลกเหรียญ คนนึงไปเช็คอินที่พัก วี้ดวิ้ววว กันแต่หัววันเลยค่ะ ดีที่มีช้อบปิ้งมอลล์ในสถานีรถไฟอยู่ใกล้ๆ และมีร้าน exchange พอดีด้วย เลยรอดไปอย่างหวุดหวิด 555

เจอสาวท้องถิ่นใจดีพาไปส่งขึ้นรถไฟ

หมดสิ้นอุปสรรคทุกอย่าง พวกเราก็พร้อมจะเที่ยวกันแล้วค่ะ ไปเด๋อด๋าหน้าตู้ซื้อตั๋วรถไฟกันซักพัก เพื่อจะได้มาซึ่งตั๋ว 24-hour GROUP travel card สำหรับนั่งเมโทร แทรม เรือ บัส ทุกสิ่งอย่างแบบบุฟเฟ่ต์ 24 ชั่วโมง เน้นว่าเป็น GROUP ticket นะคะ เพราะราคาเท่ากับตั๋ว 2 คน แต่ใช้ได้พร้อมกันถึง 5 คนเลย ถ้ามากันเป็นทีมและตัวติดกันตลอด ตั๋วแบบนี้จะคุ้มที่สุดค่ะ

มาถึงแล้ว Market Hall

ดูสะอาดเรียบร้อย นักท่องเที่ยวเยอะเลย

แบบนี้ขายคนท้องถิ่น

แบบนี้สำหรับนักท่องเที่ยว

ปักหมุดแรกของพวกเราในวันนี้ก็คือ Market Hall ซึ่งในวันเสาร์เค้าปิดบ่าย 3 ค่ะ ดูนาฬิกาแล้วตอนนี้ก็ยังพอมีเวลาอยู่ ข้าวปลาไปหากินเอาแถวตลาดละกัน (กลัวจะอดเที่ยวมากกว่า อิอิ) แล้วพอมาถึงก็ โอ้ว ว้าว อลังการน่าเดินสุดๆ ทั้งของฝากของชำร่วย ของสดของแห้ง ปนเปกันไปหมด และชั้น 2 ก็มีร้านอาหารแบบสั่งมาแล้วหาๆ ที่กินกันเอาเอง เพียบเลย น่าอร่อยน้ำลายไหล สั่งตอนหิวก็จะได้ผลลัพธ์ตามรูป มื้อนี้ราคาไม่โหด แต่ท้องอืดท้องเฟ้อกันถ้วนหน้า 555

ร้านอาหารบนชั้น 2

มื้อนี้ของช้านนนนน

เพลินๆ จากชั้น 2

มีสาวน้อยน่ารักที่ด้านหน้าทางเข้าออกด้วย

จากนั้นเราก็นั่งรถแทรมสายเลียบแม่น้ำดานูบ (มีวิ่งทั้ง 2 ฝั่งแม่น้ำเลยค่ะ เป็นสายเอาใจนักท่องเที่ยวจริงๆ) ไปลงที่สถานี Vigadó tér เพื่อจะชื่นชม view point ของ Castle Hill จากฝั่งตรงข้าม และเดินเล่นชิลๆ บน Danube Promenade ไปเรื่อยจนถึง Chain Bridge แต่กว่าจะขยับตัวกันได้ พอลงจากแทรมปุ๊บก็อุตส่าห์ไปโอ้เอ้ที่สตาร์บั๊คต่อ … นี่ขนาดอิ่มมาเต็มที่แล้วนะ ตั้งแต่มาถึงก็ปล่อยเวลาไปกับเรื่องปากท้อง ยังไม่ทันได้เที่ยวเป็นชิ้นเป็นอันเลย 555

ลงจากแทรมปุ๊บก็สตาร์บั๊ค

วิวสวยๆ เพลินๆ ริมแม่น้ำมีตั้งเยอะ

แทรมที่วิ่งเลียบแม่น้ำ

อู๊บบบ เจอเพื่อน

มีตัวนี้มาช่วยโบกรถขึ้นสะพาน Chain Bridge ด้วยแฮะ

พอเลิกโอ้เอ้ พวกเราก็ควักกล้องมาถ่ายรูปกันอย่างเมามัน กว่าจะถึง Chain Bridge กว่าจะเดินข้ามไปอีกฝั่ง กว่าจะ แชะๆๆๆ กันเสร็จภาคพื้นดิน ก็เย็นซะแล้ว พวกเรารีบซื้อตั๋วรถราง funicular (ไม่รวมใน travel card ต้องซื้อแยกค่ะ) ราคาขาไปอย่างเดียวเกือบ 4 ยูโร ขึ้นไปข้างบนที่ Castle Hill วิ่งสั้นๆ แป๊บเดียว ดูไม่คุ้มกับค่าตั๋วเลย (จริงๆ จะเดินขึ้น หรือนั่งบัสฟรีขึ้นไปก็ได้ … แต่ไม่เป็นไร โอ้เอ้มาเยอะแล้ว และอยากได้ฟีลด้วย อิอิ) พอขึ้นไปถึงข้างบน ก็ว้าวๆๆ ไม่แพ้ภาคพื้นดินเลย ทั้ง panorama view ของ Chain Bridge และอาคาร Paliament อันสุดจะอลังการ ที่อีกฟากของแม่น้ำดานูบ … แต่จะโอ้เอ้มากก็ไม่ได้ เพราะข้างบนนี้ยังมีให้เดินอีกเยอะ ทั้งฝั่งซ้ายและฝั่งขวาของสถานี funicular (โดยซ้ายขวานับจาก Chain Bridge หันหน้ามองไปที่ Castle Hill)

เคเบิ้ลสะพานเป็นเหล็กแท่งๆ เลย

พาดกันแข็งแรงหลายชั้นขนาดนี้ เลยเรียกว่า Chain Bridge สินะ

ข้ามมาอีกฝั่งแล้ว

จากสถานี funicular บนยอดดอย

วิวสวยๆ จากเบื้องสูง

มีการฉุดกระชากลากจูงเล็กน้อย

ฝั่งซ้ายก็สวย

บรรยากาศงดงามมั้ยล่ะ

มาที่ฝั่งขวา Matthias Church

Fishermen's Bastion

แบ่งๆ กันอร่อยกับ chimney cake หลักร้อย เบื้องหลังวิวหลักล้าน

อาคาร Parliament ตอนไลท์อัพสวยๆ

เราเลือกเดินที่ฝั่งซ้ายก่อน และเก็บไฮไลท์ฝั่งขวาไว้ทีหลัง แต่แหม ฝั่งซ้ายก็สวยเหลือเกิน … ขัดใจจริงที่ต้องรีบทำเวลา ชริ (ก่อนหน้านี้มัวแต่โอ้เอ้เองนิ) … แต่ฝั่งขวานี่ก็เพลินดีค่ะ ทั้งบรรยากาศชิลๆ ทั้งสถาปัตยกรรมของ Matthias Church และ Fishermen's Bastion รวมถึงวิวสวยวี้ดวิ้วหนักขึ้นไปอีก ยิ่งพอมืดแล้วมีไลท์อัพให้ชื่นชมอีกด้วย กว่าจะขยับตัวเดินลงเขามาก็มืดสนิทแล้ว

Fishermen's Bastion ก็งาม

ขอซักแชะ

อลังการนัก ข้ามฝั่งมาชมแบบประชิดตัวซะเลย

เอ๊ะ ตัวอะไรบินวนๆ อยู่ข้างบนโน้นนะ?

มองกลับไปที่ Castle Hill อีกที

ยังไม่หนำใจ พอลงมาสู่ภาคพื้นดินแล้ว ก็ยังข้ามไปข้ามมา 2 ฝั่งแม่น้ำ เพื่อเก็บรูปไลท์อัพสวยๆ ยามดึกต่อ ลืมไปเลยว่าเพิ่งเดินทางมาถึงเมื่อเช้านี้ ลั้นลาเต็มพิกัดแบบไม่สนใจใยดี jet lag กันเลย จนเมื่อเสียงโฮกฮากจากพุงน้อยๆ ร้องเตือนนั่นแหละ ถึงได้เวลาตลาดวายซะที หาร้านอาหารเติมพลังกันดีกว่า จากนั้นกลับบ้านกลับช่องซะ ราตรีสวัสดิ์ ฝันดีนะคะทุกคน