ถัดจากจังหวัดมิยากิขึ้นมาทางเหนือ เป็นที่ตั้งของจังหวัดอิวาเตะ (Iwate) ซึ่งทิปิจังบอกเลย ถ้าไม่นับเรื่องงานเทศกาลงานยักษ์ใหญ่แล้วอ่านะ จังหวัดอิวาเตะนี้เป็นหนึ่งในดวงใจในภูมิภาคโทโฮขุ ที่มีอะไรต่อมิอะไรถูกใจทิปิจังมากมาย จะเที่ยวแนววัฒนธรรมก็มีเมืองมรดกโลกฮิไรซึมิ (Hiraizumi) จะเที่ยวธรรมชาติ ก็มีโตรกธารเกบิเค (Geibikei) ไว้ล่องเรือแจวแบบพื้นเมืองสนุกเลย และยังมีเกมบิเค (Genbikei) ชื่อคล้ายกัน แต่เพิ่มเติมคือกิมมิคเล็กๆ ที่ชาวบ้านทำกันเองดึงดูดให้ไปเยือน (จะคืออะไรต้องติดตาม) อีกทั้งยังอาหารการกิน โหว ไปทริปเดียวมีเรื่องกลับมาเม้าท์มอยเยอะแยะมากมาย
เดินๆ อีกไม่กี่ร้อยเมตร ก็จะถึงอารามหลักของวัดจูซอนจิแล้วนะ
แวดล้อมด้วยป่าธรรมชาติ และต้นสนอายุนับร้อยๆ ปีสูงชะลูด
บล็อกนี้พาไปประเดิมเมืองมรดกโลกฮิไรซึมิ ซึ่งอยู่ด้านใต้ๆ ของจังหวัด ไม่ไกลจากเซนไดเท่าไรนัก เที่ยววัดเอาฤกษ์เอาชัยกันก่อนเลยนะคะ เมืองฮิไรซึมินี้มีวัดวาอารามเก่าแก่ ที่ได้ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกจากยูเนสโกหลายแห่งทีเดียว เนื่องจากเคยเป็นฐานกำลังสำคัญทางตอนเหนือตั้งแต่สมัยเฮอัน (คือเมื่อประมาณ 9 ร้อยปีมาแล้ว) ที่สำคัญและมีชื่อเสียงได้แก่ วัดจูซอนจิ (Chusonji) วัดมทสึจิ (Motsuji) และวัดทัคโคคุ โนะ อิวายะ (Takkoku no Iwaya … ชื่อยาวจัง) เป็นต้น ซึ่งถ้าใครชอบก็จัดหมดให้ครบทุกวัดเลยก็ได้นะคะ จากสถานี JR Hiraizumi สามารถใช้บริการ loop bus ในการไปเยือนแต่ละวัดได้เลย แต่ทิปิจังขอเลือกไปเยือนที่ขึ้นชื่อที่สุด คือ จูซอนจิ เพียงวัดเดียวก็ (เหนื่อย) พอแล้วค่ะ
วิวข้างล่างสวยงามและผ่อนคลาย
เมื่ออดีต ท่านบะโชก็เคยมาเยือนสถานที่แห่งนี้
มีมุมนี้ด้วย 555
ไม่กี่ตัวอย่างของอารามและสิ่งก่อสร้างโบราณน้อยใหญ่ ภายในบริเวณวัดจูซอนจิ
ถ่ายรูปกับคอนจิคิโด หรือวัดทอง ที่ถูกซ่อนอยู่ภายในอารามไม้หลังใหม่
นอกนั้นที่เหลือ ทั้งปลูก ทั้งซ่อม กันใหม่ล่ะค่ะ เนื่องจากเก่าแก่มากเกินพันปีแล้วทั้งนั้น แต่ก็ยังคงเต็มเปี่ยมด้วยด้วยศิลปะอันงดงามตามแบบญี่ปุ่นแท้ๆ เช่น ฮอนโด ซึ่งเป็นอารามหลักสำหรับพิธีกรรมสำคัญต่างๆ ของวัด อาคารพิพิธภัณฑ์หอสมบัติซันโคโซ ที่เก็บรักษาศิลปะวัตถุเก่าแก่ล้ำค่ามากมาย (อีกทั้งยังเป็นสถานที่พักเหนื่อยตากแอร์ในหน้าร้อน) และเวทีละครโนห์ (โนบุไท) เป็นต้น
อารามหลัก ฮอนโด ของวัดจูซอนจิ
ต้นไม้เก่าแก่ ต้องหาตัวช่วยพยุงไว้
เดินเที่ยวชมวัดจูซอนจินี้ จะได้ใกล้ชิดธรรมชาติพอสมควรเลยค่ะ เพราะอารามสิ่งก่อสร้างต่างๆ ที่เล่ามานั้น กระจายตัวอยู่ตามมุมต่างๆ ในพื้นที่ร่มเย็นภายในป่า เดินไปเดินกลับก็ 2-3 กิโลเมตรขำๆ แล้วค่ะ มีเนินนิดหน่อยพอได้เหงื่อ แต่ไม่หอบแฮ่กขนาดไต่ขึ้นลงตึก 50 ชั้นแบบที่ยามาเดระหรอกนะคะ สบายใจได้ :)
หลังคาบ้านมีตุ่มๆ เอกลักษณ์เฉพาะตัวของบ้านเรือนแถบนี้
ป.ล. ระหว่างไต่ระดับเพื่อไปชมความงามของสิ่งก่อสร้างต่างๆ ภายในวัดจูซอนจิ เหลือบไปมองบ้านเรือนที่ตั้งอยู่ข้างๆ จะสังเกตุเห็นการออกแบบที่เฉพาะตัว และแตกต่างไปจากแถบอื่นๆ ทางใต้ ที่เห็นได้ชัด เช่น หลังคาบ้าน มักพบเห็นตุ่มๆ อะไรสักอย่างติดอยู่ บางบ้านมีไม่กี่ตุ่ม บางบ้านมีเป็นสิบเรียงเป็นแผง ในขณะที่บางบ้านมาเป็นแท่งยาวๆ เลย สอบถามจากคนท้องถิ่นแถว ได้ความว่าตุ่มบนหลังคาพวกนี้ เป็นอุปกรณ์เสริมที่จำเป็น สำหรับบ้านเรือนในภูมิภาคโทโฮขุยามหน้าหนาว เวลาหิมะตกหนักทับถมเยอะเข้า จะช่วยหน่วงไม่ให้ถล่มลงมาได้ง่ายๆ ทั้งยังเป็นหลักให้เท้าใช้เหยียบยัน เมื่อต้องปีนขึ้นไปโกยหิมะออกจากหลังคานั่นเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น